Periodontal hastalıklar dişeti ve dişleri çevreleyen dokuları etkileyen iltihabi hastalıklardır. Erişkinlerde diş kayıplarının %70’inin nedeni dişeti hastalığıdır. Erken dönemde teşhis edildiklerinde dişeti hastalıkları kolay ve başarılı bir şekilde tedavi edilebilirler.
Dişeti hastalıklarının önlenmesi veya tedavisi; doğal dişlerin korunması, daha rahat çiğnemenin ve daha iyi bir sindirimin sağlanması gibi diğer faydaları da beraberinde getirir. İlk belirti dişeti kenarlarında kanama (diş fırçalarken görülür) ve dişeti renginin pembeden kırmızıya dönmesidir. Bu safha hastalığın erken dönemidir. Erken dönemde fazla belirti ve rahatsızlık vermeyebilir. Tedavi edilmezse hastalık ilerleyerek dişleri destekleyen alveol kemiğinde erimeye neden olur ve bu durumun geriye dönüşü pek yoktur.
İleri safhada diş-dişeti arasında “periodontal cep” oluşur. Periodontal cep varlığı enfeksiyonun yerleşimini ve hastalığın ilerlemesini kolaylaştırır. Hastalık ilerledikçe kemik erimesine bağlı olarak dişler sallanmaya başlar, bazen apseler oluşur ve sonunda dişler çekime gider.
Dişeti hastalığının erken döneminde tedavi, dişler üzerindeki eklentilerin (plak ve diştaşı) uzaklaştırılması ve düzgün bir kök yüzeyinin sağlanmasını kapsar. Bu işlem dişetinde iltihaba neden olan bakteri ve irritanların uzaklaştırılmasını sağlar. Genellikle bu tedavi, dişetinin tekrar dişe adaptasyonu veya dişetinin büzülerek cebin ortadan kalkması için yeterlidir. Dişeti hastalığının erken döneminde vakaların çoğunluğunda, diştaşı temizliği, plağın uzaklaştırılması ve düzgün bir kök yüzeyinin sağlanmasını takiben günlük etkin ağız bakımı başarılı bir tedavi için yeterlidir. Daha ilerlemiş vakalar cerrahi tedaviyi gerektirebilir.
Periodontal tedavi sonrası hastaların 6 ay ile 1 yıl aralıklarla düzenli olarak diş hekimi tarafından muayene edilmesi gerekir. Dişeti tedavisi sonrasında kişinin günlük ağız bakımı işlemlerini etkin bir şekilde uygulaması yapılan tedavinin başarısı için en önemli faktördür.
English
Turkish